Anna Kibelana
İki komşu çiftlikte yaşayan iki köpek varmış. Çiftlik sahipleri köpeklerini çok sevdiklerinden hiç yanlarından ayırmazmış. Köpekler de sahiplerinin ilgisinden ve özel bakımından son derece memnun her zaman dinç, atılgan ve gururluymuş.
Tom ve Soçi adlı bu köpekler sahiplerinin zenginliğine, bol bereketli ekinlerden sonra gelen refaha çok alışkınmış. Her daim yemekleri önlerinde olur, üstelik hiçbir zaman geçiştirilen bir öğünleri olmazmış. Hep en iyileri yerlermiş.
Zaman akıp giderken Tom’un sahibinin işleri bozulmuş evdeki o eski bolluk, zenginlik yerini yokluğa, fakirliğe bırakmış.
Tom sahibinin durumunun değiştiğini hemen anlamış çünkü ona verilen yemeklerde önce porsiyonlar küçülmüş sonra etlerin, kemiklerin yerini evde pişen yemek artıkları ve biraz ekmekten oluşan karışımlar almaya başlamış.
Tom bu durumu üzülerek karşılamış ama ne şikayet etmiş ne de isyan.
Tabağına konana razı olmuş. Eskisi gibi sahibinin yanında dik ve gururlu durmuş.
Komşu çiftliğin köpeği olan Soçi, arkadaşının son zamanlarda zayıf ve güçsüz olduğunu görüyormuş. O arkadaşına hiçbir şey sormamış ama kendi sahibinin konuşmasından Tom’un da sahibinin de zor günler yaşadığını anlamış.
Onların çiftlikte işler yolundaymış, Soçi’nin tabağı et ve kemik doluymuş. Tom’un da bu yiyeceklere ihtiyacı olduğunu biliyormuş. Yoksa arkadaşı yakın zamanda iyice güçten düşebilirmiş.
Soçi bir plan yapmış. Yemeğini arkadaşıyla paylaşırsa o bundan hiçbir zarar görmezmiş. Hem arkadaşı da bu sayede gücünü kaybetmezmiş.
Soçi hemen planını uygulamış. Tom’a göstermeden bazen bir bazen iki öğününden bir miktar kemiği onun tabağına bırakmayı başarmış.
Tom görmese de bu durumu gören biri olmuş. Tom’un sahibi Soçi’nin kendi yemeğinden arkadaşına getirdiğine şahit olmuş. Ve onun bu yaptığını görünce çok duygulanmış. Arkadaşlık ve iyi kalpli olmak ne kadar büyük bir nimetlermiş. Tom kemikleri yerken Soçi’nin kokusunu alıyor ama bu duruma bir anlam veremiyormuş.
Bir gün Soçi ve Tom tarlalar arasında koşarken Soçi bir tuzağa yakalanmış, bacağı kanlar içinde kalmış.
Tom hemen koşup Soçi’nin sahibine haber vermiş. Tom’un havlaması, telaşı ve akıllı rehberliği sayesinde Soçi kısa zamanda bulunup veterinere götürülmüş. İyileşme sürecinde Tom arkadaşını hiç yalnız bırakmamış.
İki arkadaş bu süreci beraber atlatmış. İyilikleri bir bumerang gibi onlara geri dönmüş. İyilik bunu hep yapar.
Gökten üç arkadaş düşmüş. Biri komşunun evine, biri okuldaki sırana, biri de iyi ve kötü gününde hemen yanına …