Ailemiz Dergisi yeni bir köşeye başlıyor. Annelik Hikayeleri. Annelerin anne olma sürecinde yaşamış olduklarına, zorluklarına ve tabii anne olmanın keyfine odaklanan yazı dizisinin ilk konuğu ise Arife Başsın Özirfanoğlu oldu.

 

Bize kendinizi tanıtabilir misiniz?

 

Arife Başsın Özirfanoğlu, Lefkoşa’da doğdum, büyüdüm, 33 yaşındayım.

 

Armel Özel Eğitim Merkezi direktörüyüm, 2015 yılında Serdar Özirfanoğlu ile evlendim. Bir kızım var.

 

Üç sene özel bir kurumda Özel Eğitim Öğretmeni olarak çalıştım. Daha sonra 2017 yılında kendi merkezimi açmaya karar verdim ve halen kendi işimi yapıyorum. Çocukları ihtiyaç duydukları alanlarda destekleyip eğitiyorum.

 

Kaç çocuğunuz var?

 

Bir kızım var (Zerrin Özirfanoğlu).

 

Peki hamileliğiniz nasıl geçti? Güzel anılarınız var mı?

 

Hamileliğim sorunsuz geçti. Fiziksel süreç ve bebeğin gelişim süreci yolundaydı. Tek sıkıntı benim kaygılarımdı. Altı sene tüp bebek denemelerim sonucunda hamile olduğuma inanma sürecim uzun sürdü. Bebek sahibi olma ile ilgili hiçbir beklentim olmadığında hamile olduğumu öğrendim.

 

Bir sene boyunca bebek sahibi olamayacağımı kabullenme ve bu süreci atlatma ile ilgili tedavi gördüm. Artık benim çocuğum olmayacağını kabul ettim ve bunu bana bebek ne zaman diye soran herkes ile paylaşmaya başladım. Bir gün…. Eşim eve geldi ve ortak çalıştığı bir arkadaşının eşinin hamile olduğunu söyledi ve bana senin de bu ay gecikmelerin var test mi yapsan dedi. Ben saçmaladığını söyleyerek uzun süreli bir tartışmadan sonra, eczaneye adet düzenleyici haplardan almaya gittim, arabaya bindim ve tekrar gebelik testi almak için eczaneye girdim. Eczacı bana ‘gebelik şüphen varsa sakın ilk aldıklarını içme’ dedi. Ben de ‘İhtimal bile değil, eşimin gönlü olsun’ dedim. Ve o gün 5 gebelik testi yaptım, bozuk olabilir, yanlış gösterir diye, bir de kanda gebelik testi yaptım, iki doktora gittim ve sonunda gerçekten hamile olduğumu öğrendim…

Doğumdan aklınızda neler kaldı? 

 

Doğumdan aklımda doğumhanede dinlediğim şarkı, Zerrin’in sesini duyduğumda ki vücudumu saran o sıcaklık ve ter hissi kaldı.

 

Bebeğinizi ilk ne zaman kucağınıza aldınız? Neler hissettiniz?

 

Bebeğimiz 5 Eylül 2022 Pazartesi günü 7:35 de dünyaya geldi. Yaşadığım en güzel duyguydu. Anlatamam.

 

Zerrin bana mucizelere inanmayı öğretti. Zerrin bana sabretmeyi, şükretmeyi ve hayatın göremediğim yanlarını görmeyi öğretti. Zerrin bana hayatı anda kalarak yaşamayı, kendiliğinden düzenlenebileceğini ve bir şeyleri zorlayınca değil, akışına bırakınca yoluna girdiğini öğretti.

 

Kaldıramayacağım, sırtlayamayacağım bir yükü kaldırmayı, o yükün bile hafif olduğunu, onunla yaşanabileceğini ve bizlerin her şeyi kendi tercih ettiğimiz şekilde yaşadığımızı öğretti.

 

Çocuğunuzun ilk oyunları nelerdi?

 

Zerrin henüz 8 aylık. Nesneleri alıp atmayı, çığlıklar atıp oyuncakları sallamayı, yeni yeni nesnelere dokunup tanımayı, yiyeceklerin içine dalmayı ve gezmeyi çok seviyor.

 

Çocuğunuzun ilk yürümesi nasıl ve nerede oldu? Neler hissettiniz?

 

Zerrin ilk kez gittiğimiz bir restoran masasında, yüz üstü düşerek sonuçlanan bir emekleme deneyimi ile emeklemeye başladı.

 

Çocuğunuzun ilk anne baba demesi ne zaman oldu? Neler hissettiniz?

 

Doğduğu günden bana ne kadar inanmasalar da anne diyor ama halen baba dediğini duymadım. Fakat sekiz aylık olmasına rağmen bir baba aşığıdır, kıskanmadığımı söyleyemem.

Peki şu an çocuğunuzla neler yapıyorsunuz?

 

Zerrin merak ettiği her şeye dokunuyor, kirleniyor, suda oynamayı seviyor, ayna karşısında kendini izlemeyi seviyor.

 

Parkları, oyun yerlerini, hayvanları çok seviyor.

 

Gittiğimiz her yere bizimle geliyor, gittiği her ortama ayak uyduruyor. Dolu dolu vakit geçirmek için çabalıyoruz.

 

Onun büyüme sürecinde her şeyi yakalamaya çalışıyoruz ve tüm hayatımızı ona odaklı tekrardan düzenliyoruz.

 

Gelecek planlarınız nelerdir?

 

Gelecekte tek istediğimiz sağlıklı bir ömür ve hayırlı bir evlat… Gerisi zaten kendiliğinden gelir.

 

Yeni anne adaylarına önerileriniz nelerdir?

 

Yeni anne adayları neden anne olmak istediğinizi sorgulayın, bu soruyu altı sene sonra cevapladım.

 

Bir de toplum, aile baskısından uzak durmaya çalışın, yapamıyorsanız destek almaktan utanmayın, hazırsanız ve gerçekten anne olmak istiyorsanız bunun için çabalayın ama hayat sadece bundan ibaretmiş gibi de düşünmeyin, hayatınızın merkezinde kendinizi tutun ve süreç nasıl olursa olsun umutsuzluğa kapılmayın, mucizelere inanın…